Lekker fris, die nieuwe wind.

13-11-2010 | Jan van Klinken

Er waait een andere wind in ons land, zo wordt duidelijk als ik nog maar net ben neergestreken aan gene zijde van de aardbol. Nee, ik bedoel niet de gure herfstwind in de Lage Landen, maar de wind van Rutte. Hij wil direct meters maken, lees ik na het ruime internetsop te hebben gekozen. Niet eerst honderd dagen het land in, zoals de vorige ploeg, maar meteen de beuk erin.

Jeugdige overmoed die spoedig zal smoren in taaie Haagse stroop, zullen cynische waarnemers vast roepen, maar volgens mij is de nieuwe MP niet het type dat zich direct bij de eerste de beste klaroenstoot in de bosjes verschuilt. Om het met een Hollands understatement te zeggen: hij valt niet tegen (hier in Australië zouden ze zeggen: ”great” of ”excellent”).

Een volgende verfrissende blijk van die nieuwe wind is de aankondiging van minister Opstelten van Veiligheid en Justitie dat hij zelf naar Gouda wil om orde op zaken te stellen. Marokkaanse jongeren in de wijk Oosterwei maken zich daar opnieuw gehaat door de buurt lafhartig te terroriseren. Iedere keer heeft PvdA-burgemeester Cornelis grote woorden gebruikt, maar veel zoden aan de dijk heeft dat tot nu toe niet gezet. Geheel in de stijl van zijn partij koos hij voor een „breed pakket van maatregelen.” Geef mij dan Opstelten maar die onverwijld inzet op een gebiedsverbod voor jongeren zoals in Gouda.


Nog zo’n voorbeeld van die nieuwe wind: de Tweede Kamer krijgt voortaan minder papier aangeboden. „Zo min mogelijk post, zo veel mogelijk aan de slag”, zei Rutte vorige week tijdens zijn wekelijkse persconferentie. Als gevolg van de forse inkrimping van het ambtenarenapparaat wordt eindelijk de oeverloze stroom aan nota’s en brieven ingedamd.

Het onontkoombare gevolg daarvan is dat ook het aantal adviseurs dat wordt ingeschakeld, sterk zal teruglopen. Weliswaar beloofde het vorige kabinet dat ook al, maar vorig jaar kwam uit dat er zelfs meer adviseurs dan voorheen in de arm waren genomen.

Verbaast me niets. PvdA-politici zijn zeer bedreven in het ondernemen van pogingen de samenleving naar de sociaaldemocratische hand te zetten. Als er echter verantwoordelijkheid moet worden genomen en ruggen moeten worden gerecht, is menigeen niet thuis. Dan leidt de ontsnappingsroute vaak naar een batterij peperdure adviseurs. Meestal noemen ze zich consultants en ze zijn op hun best als ze voor vadertje staat aan de slag moeten. Ze zijn gespecialiseerd in vaag taalgebruik waarmee ze de keizer proberen wijs te maken dat hij hele mooie nieuwe kleren krijgt.

Er is tegenwoordig een verkiezing van de vaagste taal en meestal gooit het jargon uit de advieswereld hoge ogen. Pas werd de uitslag over 2010 bekend gemaakt en als winnaar kwam ”ik heb zoiets van” uit de bus.

Ook het woord ”proces” doet het goed. Voorheen werkten adviseurs vaak met projecten maar die zijn eindig. Een proces daarentegen kan altijd doorgaan. In het geval van burgemeester Cornelis zou zo iemand hem hebben gezegd: „Ik heb zoiets van: er moet een proces van wederzijds respect worden geëntameerd en daarvoor is nodig dat er een breed pakket aan maatregelen wordt ontwikkeld.”

Vervolgens dient meneer een pak nietszeggend papier in, gevolgd door een schaamteloos hoge rekening, want gebakken lucht is vaak heel erg duur. Prima dus dat Rutte in dit geldverslindende circus het mes zet. Hopelijk dringt de nieuwe wind ook door tot de rest van Nederland. Vooral in gemeenten waar de PvdA het nog voor het zeggen heeft, is dat dringend noodzakelijk. In Amsterdam bijvoorbeeld heeft de gemeente het gepresteerd om een bod uit te brengen op het terrein van de Hells Angels van 400.000 euro. Die hebben dat gebied indertijd in bruikleen gekregen, stiekem vergroot en illegaal bebouwd. Maar de gemeente deed het in de broek voor de criminele bende die daar huisde en liet alles op zijn beloop. Nu heeft ze de grond nodig en betaalt ze grif. De Hells Angels komen niet meer bij van het lachen en eisen 5 ton extra vanwege het naderende leed. Aan de Amstel is niets te dol, zo weten ze al jaren.

Ook werd deze week bekend dat Amsterdamse parkeerwachters een speciale opleiding krijgen. Het parkeren in de hoofdstad blijkt zo ingewikkeld te zijn geworden dat veel automobilisten er niet meer uitkomen. Hun verontwaardiging is groot als ze bij terugkeer een boete aantreffen en daar moeten de parkeerwachters op worden voorbereid.

Wethouders die er zijn voor de burger, vaardigen in zo’n geval maatregelen uit om de boel drastisch te vereenvoudigen en met onmiddellijke ingang de dubbeltjeszones, ingewikkelde meters en kentekenparkeerautomaten naar de bestuurlijke rommelzolder te verwijzen. Alzo niet in Amsterdam.

Ik betrap mezelf wel eens op de wens dat PvdA-politici van de aangegeven snit zich een tijdje op een onbewoond eiland terugtrekken. Nee, ik heb niet zoiets van: vaardig voor deze lui een gebiedsverbod uit voor de Trêveszaal en andere bestuurlijke zenuwcentra, maar het zou voor velen een hele opluchting zijn als ze zich er voorlopig niet meer vertonen.

Kom naar Hans Wiegel !

Het zou kunnen dat u nog geen uitnodiging heeft ontvangen of gezien voor het Conservatief Café van 9 november 2010.

VVD Coryfee Hans Wiegel (1941) zal deze avond voor ons spreken over de actuele politieke situatie in ons land.


Deze avond is mede georganiseerd door de Edmund Burke Stichting en het Christelijk conservatief beraad

In verband met de grote belangstelling is de Goudse Sint Janskerk deze avond de "place to be".
Omstreeks 22.00 uur zal er een gezellige borrel worden gehouden in ons vast etablissement: Stadscafé De Zalm op de Markt te Gouda.

Meer info en aanmelding: www.Conservatief Café.nl

Lessen uit Kreta

29-10-2010 21:04 | Jan van Klinken

Net als vorige week gaat het over roken, maar dan in een heel andere context. Om te beginnen een anekdote. Een predikant die een groot liefhebber was van geurige havanna’s, kwam bij een vrouw op huisbezoek in de tijd dat er overal volop werd gerookt, haalde een stevig uit de kluiten gewassen bolknak uit zijn binnenzak en zocht een doosje lucifers op. „Ach dominee”, sprak de vrouw hem aan, „u en dan zo’n afgod.” Waarop de predikant droogjes opmerkte: „Daarom steek ik er ook de brand in.”

Is roken inderdaad on-Bijbels, zoals de vrouw wilde zeggen? Daarover heeft in deze krant wel eens een discussie gewoed, waarbij zwaar geschut in stelling werd gebracht. Tegenstanders van roken voerden aan dat christenen hun lichaam niet met teer en nicotine mogen bezoedelen. Wie rookt, brengt bovendien zichzelf nodeloos in gevaar. Kortom, een christen behoort zich van tabak te onthouden.

Onzin is dat zeker niet en het kan mensen die willen stoppen, over de streep te trekken. Maar over het algemeen ben ik niet zo dol op dat soort discussies. Dan zou je ook over autorijden kunnen beginnen. Hoeveel ritten maken we niet voor de fun, voor ons plezier? En dat terwijl het je op de weg begeven statistisch gezien een riskante bezigheid is, ook al denken we allemaal dat niet wij maar een ander een ernstig ongeluk zal overkomen.

Wat ik erop tegen heb, is dat we voordat we er erg in hebben, een verplicht scorelijstje voor christenen hebben aangelegd. Het heeft iets van het afdwingen van goede werken. Of beter: het nalaten van slechte werken. Met als gevolg dat iedereen op iedereen zit te letten en dat mensen om die reden hun gedrag aanpassen. Lijkt me allemaal niet echt de bedoeling.

Ik zal dus nooit zeggen dat christenen –en daarmee zijn we weer terug bij het onderwerp van vorige week– een voorgeschreven leefstijl zouden moeten volgen. Gebod op gebod en regel op regel. Die kant moet het wat mij betreft zeker niet op. Anderzijds wil dat niet zeggen dat de Bijbel alles op dit gebied maar in het midden laat.

Ik kwam erop door een onderzoek naar de gezondheidssituatie van de boeren op Kreta. Een Griekse wetenschapper, Constantine Vardavas, is daarop een tijdje terug aan de universiteit van Maastricht gepromoveerd. Het is een buitengewoon leerzame studie.

Onder de boeren op het Griekse eiland kwamen tot veertig jaar geleden niet of nauwelijks welvaartsziekten voor. Kanker bijvoorbeeld was een zeldzaamheid en hart- en vaatziekten waren een vrijwel onbekend verschijnsel (terwijl de boeren rookten als ketters!).


De laatste decennia is dat beeld dramatisch veranderd. De zojuist genoemde ziekten komen er nu net zo vaak voor als in de rest van Griekenland. Dat vond de overheid op Kreta raar. Gedacht werd aan een milieuschandaal en ze gaf de eilandelijke universiteit opdracht dit uit te zoeken. De man die ermee werd belast, Constantine Vardavas, toonde aan dat de werkelijke oorzaak het gewijzigde leef- en eetpatroon was. De boeren bleken de afgelopen veertig jaar totaal anders te zijn gaan eten. In plaats van olijven en wilde groenten aten ze nu knakworst uit een potje en doperwten uit blik, om over alle mogelijke zoetwaar maar te zwijgen. Hieraan debet was vooral het opkomend toerisme, dat gepaard ging met de komst van supermarkten.

Maar er was nog een andere oorzaak voor de wijziging van hun leefpatroon. De boeren waren altijd vrij strikt Grieks-orthodox. Volgens hun christelijke geloof behoort de mens 200 dagen per jaar te vasten. Op vastendagen mag er geen dierlijk voedsel en geen melk worden geconsumeerd. De boeren aten dus heel weinig vlees.

Van vlees is bekend dat het kankerverwekkend is. Dat staat onomstotelijk vast. Met name (rood) vlees van runderen en varkens dient met mate te worden gegeten. Een wereldwijd onderzoek van enkele jaren geleden, waaraan de universiteit van Wageningen een belangrijke bijdrage heeft geleverd, is daar glashelder over.

Dat vasten van die Kretenzische boeren was dus een hele goede gewoonte. Alleen tot hun eigen schade hebben ze die losgelaten. Ze halen nu dagelijks hun bieflapjes en boerenmetworst bij de supermarkt op het dorp en kunnen daarna bij wijze van spreken meteen door naar de huisarts.

Dat vasten zal u bekend voorkomen. In de tijd van het Oude Testament was het een voorschrift. Ook in het Nieuwe Testament wordt ons het vas­
ten aangeprezen. Maar om de een of andere ondoorgrondelijke reden hebben we dat naderhand aan andere godsdiensten overgelaten en consumeren we dag in dag uit dat het een aard heeft.

U voelt ’m al aankomen: ik ga niet zeggen dat we elkaar het vasten moeten gaan afdwingen. Als het niet spontaan uit een zekere geestelijke gezindheid gebeurt maar omdat erop wordt gelet, heeft het weinig tot geen betekenis. Opvallend blijft het nalaten intussen wel.

Ds. C. J. Meeuse heeft een halfjaar geleden in deze krant met de Bijbel in de hand gepleit voor de herinvoering van vastendagen. Veranderd is er daarna natuurlijk helemaal niets. Dat zal de predikant ook niet hebben verwacht. Maar het is wel tot onze eigen schade, ook in lichamelijk opzicht. De boeren op Kreta kunnen erover meepraten.

Gebaksschoteltjes straks naast sigarettenbekers

En op deze column steek ik vanavond nog een overtreffelijk sigaar (Justus Van Mourik) op!


22-10-2010 21:10 | Jan van Klinken

Op het gevaar af dat u denkt: daar heb je Jan Suiker weer, wil ik u graag even mee terugnemen naar het voorpaginabericht van vorige week vrijdag met als kop ”Fructose versnelt kankerproces”. Maar voordat ik dat doe, eerst iets anders.

Lenze Meinsma vonden velen indertijd een tamelijk onsympathieke man. Hij had een heel streng gezicht en liep altijd over roken te zeuren. Ach, iedereen wist in de jaren zeventig en tachtig wel dat roken slecht was voor je, maar alles met mate en die paar peuken op een dag, dat kon toch nooit zo heel slecht zijn want opa had zijn hele leven als een schoorsteen gerookt en was toch maar mooi 90 geworden.

Op verjaardagen kwamen er bekertjes met 
sigaretten op tafel en op de redactielokalen 
waar ik mijn journalistieke loopbaan begon, 
was de rook om te snijden. Toen ik ruim 25
jaar geleden na een verhuizing met mijn 
nieuwe huisarts kennismaakte, was het eerste dat hij mij aanbood een sigaret. Samen zaten 
we in de spreekkamer gezellig te paffen.

Minder gezellig waren de gevolgen. Je hoorde links en recht van notoire rokers die longkanker hadden gekregen en dat zette velen aan het denken. Die Meinsma van de antirookcampagne had misschien toch wel een beetje gelijk. Collega’s besloten te stoppen, bij mensen op bezoek vroeg je voortaan netjes of er gerookt mocht worden en dat stuitte steeds vaker op bezwaren, de bekertjes met sigaretten op verjaardagen verdwenen en langzaam maar zeker werd roken omstreden. Ik prijs de dag dat ik er zelf ook een punt achter zette, zodat ik nooit meer met teerresten in de mond wakker word.

Alleen de cafés leveren nog een achterhoedegevecht omdat er rokers zijn die het niet laten kunnen. Afgezien daarvan kun je zeggen dat Meinsma succes heeft gehad, ook al mag hij dat zelf niet meer meemaken. Het zal altijd gissen blijven hoevelen er menselijkerwijs dankzij hem langer leven, maar volgens statistische berekeningen zijn het er veel. Heel veel.

De door Meinsma in gang gezette actie heeft intussen wel een halve eeuw nodig gehad. Zo lang duurt het om ingesleten gedrag dat in brede lagen van de bevolking voorkomt, te veranderen. Over trage massa gesproken. En dan te bedenken dat al sinds jaar en dag in koeienletters op pakjes sigaretten staat aangegeven wat de gevolgen zijn.

U snapt de link al met fructose. Daar is nieuws over dat vraagt om een vergelijkbaar vervolg. Zoals deze krant berichtte, is aangetoond dat fructose kankercellen sneller laat delen. Het onderzoek dat hiernaar werd verricht aan de universiteit van Californië, werd gepubliceerd in het blad Cancer Research.

Alvleesklierkankercellen werden blootgesteld aan zowel glucose als fructose. De cellen bleken te groeien op glucose en gebruikten fructose om zich te delen. En dan te bedenken dat fructose/glucosestroop in vrijwel alle industrieel bereide levensmiddelen zit. Jams, frisdranken, koekjes, brood. Je kunt het zo gek niet bedenken.

Een wetenschapper van naam die fructose/glucosestroop al eerder onder verdenking plaatste, is Daniel Servan Schreiber. Hij is hoogleraar in de psychiatrie en nadat bij hem tot twee keer toe een tumor was vastgesteld, las hij alles wat er in wetenschappelijke kring bekend is over de relatie tussen voeding en kanker. Het begon hem al spoedig te duizelen, want het was angstaanjagend veel. Het gekste vond hij nog dat veel kankerexperts hiervan volslagen onkundig zijn. Toen hij aan zijn oncoloog vroeg of hij een speciaal dieet moest volgen vanwege de tumor en de zware behandelingen, zei de man: „Nee hoor, u mag alles eten.”

Servan Schreiber schrijft hierover in zijn boek ”Antikanker”, waarvan de Nederlandse versie is uitgegeven door uitgeverij Kosmos. Hij haalt genadeloos uit naar fructose/glucosestroop en vergelijkt het met gif. De explosieve toename van kanker zou volgens hem wel eens goed met de massale consumptie van dit goedje kunnen samenhangen.

Schreiber kreeg de wind van voren, evenals de aanhangers van de Moermantherapie en andere niet-toxische behandelwijzen. Laatstgenoemden beweren al veel langer dat suiker en frutose/glucose een slechte invloed hebben op kankercellen. En misschien waren de aanwijzingen nog niet tot achter de komma doorgerekend. Zou best kunnen. Maar goed, er is nu de publicatie in Cancer Research, al moet daarbij wel worden aangetekend dat kankercellen intelligent genoeg zijn om ook zonder fructose/glucose aan brandstof te komen.

De grote man achter het Amerikaanse onderzoek, dr. Anthony Heaney, pleit in het blad Cancer Research voor een campagne tegen de consumptie van fructose, net als bij roken. Vandaar mijn uitstapje naar Meinsma. Heany voorziet –terecht– dat er een heel lange weg te gaan is. Net als bij roken gaat het om gedragsverandering op grote schaal. Niet één mammoettanker moet van koers veranderen maar een hele vloot.

Toch kan het niet anders of er komt een dag dat de gebaksschoteltjes op verjaardagen in de kast zullen blijven en dat er op de verpakking van allerhande levensmiddelen in chocoladeletters staat aangegeven: ”Dit product bevat fructose/glucose en is schadelijk voor de gezondheid”.

IKON en de héél zware moslims

Voor we het vergeten: weer eens een paar columns van Jan van Klinken.

16-10-2010 08:33 | Jan van Klinken

Zelden heeft een filmmaker zich zo geblameerd als Emile van Rouveroy van Nieuwaal. Zoals bekend is hij de man achter de documentaire ”Rijssens stille oorlog”, die gaat over de vermeende spanningen tussen het autochtone orthodox-protestantse bevolkingsdeel in Rijssen en de groeiende groep moslims.

Dagblad Trouw drukte op 24 september een in-terview af waarin Van Rouveroy zich op een even veelzeggende als onthutsende wijze in de kaart laat kijken. Dat is mede te danken aan interviewer Gerrit-Jan KleinJan, die zelf afkomstig is uit Rijssen en de filmmaker voorhoudt dat hij een vertekend beeld heeft en geeft van de reformatorische gezindte in zijn woonplaats. De mensen die Van Rouveroy aan het woord laat, zijn volgens KleinJan helemaal niet representatief.

De Rouveroy zegt dat geen enkel probleem te vinden. „Ik zoek extremen op. Niet voor niets, die zijn voor mij als filmer het interessantst.” Vervolgens verklaart hij dat zijn film helemaal niet over Rijssen gaat maar slechts in Rijssen speelt.

Het wordt nog gekker als hij daarna opbiecht er een antireligieuze agenda op na te houden. Want, zegt hij, „ik wil onder meer laten zien dat de reformatorische hoek volgens mij zo in elkaar zit dat de theologie een barrière wordt in persoonlijke contacten met mensen die anders denken.”

Dat hij mensen beschadigt door te suggereren dat in plaatsen als Rijssen alleen intolerante bevindelijke gereformeerden wonen, vindt hij geen probleem. „Je moet wel mensen aantrekken om te komen kijken”, reageert hij laconiek.

Vervolgens komt de aap uit de mouw als de interviewer vraagt hoe de filmmaker religie eigenlijk ziet. „Ik heb”, zegt De Rouveroy, „een heel linkse achtergrond, ik kom als wetenschapper uit de neomarxistische hoek.”

Aha, De Rouveroy is aanhanger van Karl Marx, de bekende ideoloog die godsdienst opium van het volk vond. Dat verklaart veel, zo niet alles.



Nu heeft De Rouveroy natuurlijk het volste recht een film te maken waarin hij de werkelijkheid perst in het keurslijf dat hem past. In tegenstelling tot landen waar de ideeën van Marx in de praktijk werden en worden gebracht, hebben we in dit land vrijheid van meningsuiting. Die geldt ook voor hem.

Wat ik alleen zo onbegrijpelijk vind, is dat een van onze omroepen het gemankeerde geesteskindje van De Rouveroy op de buis wil brengen. En dan nog wel de IKON, een omroep die uitgaat van een achttal kerken waaronder de Protestantse Kerk. Komende week zal die ”Rijssens stille oorlog” uitzenden.

Margje de Koning, hoofdredacteur bij de IKON, verdedigde in Trouw de uitzending met als argument dat De Rouveroy stelling neemt. „Om die reden is het een waardevolle film.”

Of de geportretteerde personen in de film een gemeenschap representeren, is volgens De Koning ondergeschikt. „Dat vind ik niet zo belangrijk. Ik ken Rijssen niet. En ik ken de groep orthodoxe protestanten ook te weinig om te kunnen beoordelen of de film representatief is.”

Hoewel De Koning de biblebelt niet uit eigen ervaring kent, weet ze toch te melden „dat de héél zware gelovigen een normen- en waardepatroon hebben waar anderen niet in passen.” De Koning: „Dat laat de film zien.”

Op de vraag van Trouw of objectiviteit en evenwicht niet belangrijk zijn voor de documentaires die de interkerkelijke omroep uitzendt, zegt ze: „Objectiviteit? Die bestaat niet. De wetten van het drama vragen nu eenmaal dat antagonisten (mensen met een tegengestelde mening, JvK) tegenover elkaar worden gezet. Deze filmmaker zet de zaken op scherp. Dat is zijn goed recht. Het is vrijheid van de maker om dit beeld in de film neer te zetten.”

Tot zo ver De Koning.

Het is wel grappig haar verdediging toe te passen op de film ”Fitna” van PVV-leider Wilders. Dan krijg je het volgende:

Margje de Koning vindt ”Fitna” een waardevolle film omdat Wilders stelling neemt. Of de geportretteerde personen in de film een gemeenschap representeren, is volgens De Koning ondergeschikt. „Dat vind ik niet zo belangrijk. Ik ken de achterstandwijken in ons land niet. En ik ken de groep orthodoxe moslims ook te weinig om te kunnen beoordelen of de film representatief is.”

Hoewel De Koning de moslimwereld niet uit eigen ervaring kent, weet ze toch te melden „dat de héél zware moslims een normen- en waardepatroon hebben waar anderen niet in passen.” De Koning: „Dat laat de film zien.”

Op de vraag van Trouw of objectiviteit en evenwicht niet belangrijk zijn voor de documentaires die de interkerkelijke omroep uitzendt, zegt ze: „Objectiviteit? Die bestaat niet. De wetten van het drama vragen nu eenmaal dat antagonisten (mensen met een tegengestelde mening, JvK) tegenover elkaar worden gezet. Wilders zet de zaken op scherp. Dat is zijn goed recht. Het is vrijheid van de maker om dit beeld in de film neer te zetten.”

Gelooft u het dat mevrouw De Koning zo’n tekst uit haar mond krijgt? Ik niet. Ik wens de omroep natuurlijk geen oorlog toe, ook geen stille, maar ik zou het wel toejuichen als de kerken waarvan de IKON uitgaat, mevrouw De Koning en de haren beter bij de les hielden.