Afgelopen woensdag 6 mei was het eerste Conservatief Café een groot succes!
De 75 enthousiaste bezoekers waren het bewijs dat een spontaan initiatief blijkt te voorzien in een behoefte bij een smaldeel van onze beschaafde bevolking.
Want het waren natuurlijk beschaafde mensen die bijeen waren in de Franse Zaal van Stadscafé De Zalm te Gouda.
Interessante mensen van diverse pluimage. Een kandidaat eurofractielid van de PVV, ( Nee, niet Barry Madlener natuurlijk),bekende bloggers, een wetenschapsjournalist, diverse mensen van de Republicans Abroad , VVD-ers, ondernemers, docenten, conservatieve SGP-ers (enkele prominenten), iemand van het Steuncomité ex-moslims en zo kan ik nog wel even door gaan.
Als organisatoren hadden we deze eerste keer op zo’n 25 a 30 mensen gerekend. Op 5 mei waren er 83 aanmeldingen en uiteindelijk hadden we op 6 mei 75 mensen in de sfeervolle zaal. Voordat de avond überhaupt was begonnen wisten we dus al dat we met deze avond in een behoefte voorzien.
Bart Jan Spruyt gaf een mooie presentatie over het conservatisme en benaderde dat vanuit 2 visies. Conservatisme als politiek programma en conservatisme als politieke filosofie.
Spruyt wees op samenbindende elementen als een kleine overheid, het grote belang van sociale verbanden in de samenleving, de neiging van de mens tot het kwade en de aspecten die van belang zijn om dit kwade te beteugelen.
Spruyt was minstens zo enthousiast als het publiek en geloofde dat “de mensen die hier vanavond aanwezig waren, best wel in staat waren om een conservatief politiek program samen te stellen waarin iedereen zich zou kunnen vinden”. Toch moesten we niet teveel ambities hebben. Spruyt gelooft meer in het conservatisme als politieke filosofie dan in een Nederlandse conservatieve partij. Het Nederlandse partijenstelsel leent zich daar helaas niet voor.
Spruyt kan dat weten want hij weet uit ervaring wat de belangstelling en het potentiële electoraat van het conservatisme is. Denk aan de vroegere activiteiten en doelstellingen van de Burkestichting en zijn jaartje met Geert Wilders…..
Spruyt heeft geen hoop meer voor een conservatief reveil binnen de babyboom generatie maar is positiever voor sommige jongeren die nu tussen de 18 en 25 zijn. (Vandaar natuurlijk ook de activiteiten van de Burkestichting voor studenten.)
En daar kan Spruyt best wel eens gelijk in gaan hebben. Daarom moeten volgens mij de huidige conservatieve ouders ( 30-40) en ouderen ( 40-60) deze jongeren steunen en stimuleren in hun interesse in het conservatieve gedachtegoed. Zo kan het conservatisme als een olievlekje zich de komende decennia wellicht gaan ontwikkelen vanuit een politieke filosofie naar een politiek program. Of ben ik nu weer te optimistisch?
Weer genoeg om over na te denken na de uiteenzetting van Spruyt. Vanaf de voorste rij stoelen keek ik de zaal eens in en voelde een sterk gevoel van saamhorigheid in me op komen. Fantastisch om 75 mensen bij elkaar te hebben vanuit Zwolle tot Eindhoven en van Leiden tot Kootwijkerbroek, met verschillende levensovertuigingen maar met veel conservatieve raakvlakken.
Na een half uur vragen stellen aan de gastspreker werden er nog een 4-tal stellingen gepresenteerd waar de aanwezigen voor of tegen moesten stemmen. De stellingen:
1. Geert Wilders is een bedreiging voor de democratie.
2. Het homohuwelijk moet verboden worden.
3. De Nederlandse overheid moet het christendom en haar normen en waarden bevoordelen
t.o.v. andere religies.
4. De Nederlandse overheid moet een actieve gezinspolitiek voeren.
Bij het stemmen over deze stellingen kwam er een interessante discussie op gang.
Toch waren ook hierin de scheidslijnen van de aanwezigen niet al te scherp. Bij iedere stelling was er wel een duidelijke meerderheid voor of tegen. Alleen de verhouding tussen voor en tegenstanders van de eerste stelling was aardig gelijk verdeeld. Tekenend wellicht voor het feit dat conservatieven ( uit VVD, CDA en SGP-hoek) kennelijk ook niet goed raad weten met Geert. Ook werd de (terechte) vraag gesteld of we nu nog wel in een democratie leven zoals een democratie zou moeten zijn.
Voor de laatste stelling waren weinig voorstanders te vinden. De gezinspolitiek van Rouvoet werd niet instemmend door de aanwezige conservatieven toegejuicht.
Tja, volgens de echte conservatief moet “de change “ uit de samenleving komen en niet bij een minister van jeugd en gezin vandaan. Jammer dat er geen (zichtbare) CU-ers in de zaal waren. Ik had ze graag om een reactie gevraagd.
Om 22.15 uur was het formele gedeelte ten einde en ging de bar open. Het werd tijd voor ontmoeting, kennismaking en verdere discussie onder het genot van een goed glas wijn of bier en een hapje.
Dat deze ontmoeting een succes was bleek wel uit het feit dat de laatste bezoekers om circa 00.45 uur het etablissement pas verlieten.
Binnenkort evalueren we de avond; een ding is al zeker:
Er komt een definitief vervolg.
Drie of vier keer per jaar komt er een Conservatief Cafe met debat en ontmoeting.
Meer diepgang zal er ook komen door de oprichting van een leeskring in Utrecht, georganiseerd door Rutger en Carel Kauffmann.
Bij deze ook een oproep om in het land meerdere initiatieven te ontplooien zoals studie- en leeskringen.
Zorg dat deze clubjes dan ook weer bestaan uit mensen vanuit diverse achtergronden.
Zie ook het verslag van medeorganisator Rutger Schimmel
We houden u op de hoogte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten