Hier weer de wekelijkse column van Jan van Klinken
Excellentie,
De laatste weken ben ik ver van huis en toch heb ik af en toe aan u moeten denken. Want u bent de baas van een wel erg fijn land. Dat weet u natuurlijk al veel langer maar het is goed dat u het ook eens van een ander hoort.
Terwijl ik in den vreemde verkeer, werd mijn aandacht getrokken door een Nederlands internetbericht dat ik graag even met u wil doornemen. Mijn hart gloeide van trots toen ik het las. Echt Holland, mijn dierbare vaderland, dacht ik. Ik kon het drooghouden maar het scheelde niet veel.
Het bericht dat ik las, ging over een nieuw hightechdepot van het Stedelijk Museum in het Westelijk Havengebied in Amsterdam. Dat is vorige week geopend, zo heb ik begrepen. In dat depot worden ruim 90.000 objecten opgeslagen.
Ik dacht even dat het een drukfout was maar ik heb het nagetrokken en het klopt. Die 90.000 kunstwerken zullen in dat depot voorgoed verdwijnen.
Ik weet niet van welke kunstenaars al die werken afkomstig zijn maar wat geweldig dat er voor al hun geesteskinderen een plaatsje is. Natuurlijk is het jammer dat al deze ongetwijfeld erg fraaie producties het publiek gestolen kunnen worden maar daar kan het museum niets aan doen. Daarom vind ik het zo mooi dat er toch een laatste rustplaats voor deze kunstwerken is gecreëerd.
De kosten vielen me reuze mee: 14 miljoen euro. Voor Amsterdamse begrippen een zakcentje. En nu maar hopen dat er niet nog een nulletje bij komt, want de ambtenaren op het stadhuis kunnen volgens mij nog niet zo goed met hun rekenmachines omgaan. Is ook best moeilijk.
Ik verblijf momenteel in Australië en heb het bericht aan wat mensen hier voorgelezen. Zij konden het niet geloven. Wat een land, zeiden ze, terwijl ze de hand voor de mond sloegen. U begrijpt, ik glunderde. Inderdaad, dat dit allemaal zo maar kan.
„How crazy”, riep iemand vol verbazing uit. Een ander vroeg zich af waar wij dit allemaal van betalen. „Van de benzine”, was mijn antwoord.
„Van de benzine?”
„Ja, de regering doet er op iedere liter een euro bij en daar betaalt ze al dit soort leuke dingen van”, vertelde ik.
Nou, ze waren sprakeloos. Moet u weten dat de benzine hier omgerekend 70 eurocent kost. Wat een domoren toch hè, hier in de regering. Kunnen ze de autobezitters lekker uitmelken, doen ze het niet.
De mensen hier vroegen me ook of het waar is dat Rotterdamse daklozen met vakantie mogen in de bossen van Hummelo. Dat was op de Australische tv geweest. Ik zei dat ik daar van had gehoord maar dat het om een initiatief gaat van een stichting die deze mensen weer op de rails probeert te krijgen. Vonden ze „excellent.”
Maar wat ze vervolgens wilden weten was of het klopte dat de gemeentelijke overheid daarvoor een bedrag van 150.000 euro beschikbaar had gesteld.
Ja, daar zat ik. Vroeger stond Rotterdam erom bekend dat er zo hard werd gewerkt. Er werd wel eens gekscherend gezegd dat het geld in Rotterdam werd verdiend, in Den Haag werd verdeeld en in Amsterdam werd opgemaakt. Maar intussen weten ze in de Maasstad ook hoe dat moet, geld stukslaan. Ik heb toen uitgelegd dat de Nederlandse overheid de gewoonte heeft om mensen die problemen hebben, een prettig gevoel te geven. Pamperen noemen we dat.
De Aussies knikten heftig. Ze zeiden dat ze zelf ook graag een keertje op kosten van de Nederlandse overheid naar ”Hummeloe” wilden.
Verder heb ik gelezen dat uw kabinet eindelijk het juiste antwoord op Wilders heeft gevonden. Uw bewindslieden hebben de koppen bij elkaar gestoken en ze zijn eruit. Eerst dacht ik dat ze de problemen waarmee Wilders steeds aankomt definitief de wereld uit wilden helpen. U weet wel, de criminaliteit onder allochtonen, het misbruik van de sociale voorzieningen, de onleefbaarheid in de oude wijken, het gebrek aan respect en fatsoen, de radicalisering onder moslimjongeren, de uitval in het onderwijs en zo nog een serie misstanden.
Nou, nou, schoot er door me heen, dan moet uw kabinet de mouwen opstropen.
Maar nee, het blijft gelukkig heerlijk rustig in het land. De afspraak blijkt slechts te zijn gemaakt dat Wilders en zijn gevolg voortaan meteen lik op stuk krijgen. Als voorbeeld werd in het krantenbericht genoemd dat minister Van der Laan direct op de ketting sprong toen een PVV-Kamerlid beweerde dat moslims 100 miljard aan sociale voorzieningen kosten. „Ik lever u zo snel mogelijk een lijstje met een overzicht van alle kosten én baten en dan praten we verder.” Ook andere minister hebben stevig van leer getrokken. Donner, Van Middelkoop, Rouvoet – stuk voor stuk hebben ze die dekselse braniebroek uit Limburg de oren gewassen.
Wat een vondst dat uw kabinet het hoogblonde gevaar op die manier aanpakt. Ik denk dat de mensen in het land nu wel heel erg zullen schrikken en zich wel tien, wat zeg ik: zich wel honderd keer zullen bedenken voordat ze weer eens op die man stemmen.
Wat zullen ze ervan opkijken dat u de problemen op deze originele manier oplost. De kiezers zullen u en uw kabinet hiervoor vast en zeker rijkelijk belonen.
Ik zou trouwens bijna vergeten minister Ter Horst te noemen. Die zei in een interview in de Volkskrant uit te zien naar de opstand van de intellectuele elite. Als ik het goed begrijp, hoopt zij dat de mensen van de Amsterdamse grachtengordel uit de schuilkelders klauteren om zich gezellig te verenigen rond het ideaal van de onvolprezen multiculturele samenleving. Hulde!
Toen ik over uw aanpak aan de mensen in Australië vertelde, kwamen ze letterlijk niet meer bij. Minutenlang konden ze geen woord uitbrengen. Daarna moest ik het nog eens herhalen maar ze bleven me ongelovig aanstaren. Ze snappen er werkelijk helemaal niets van. Nu is mijn vraag aan u: Wilt u het zelf nog eens uitleggen?
Bij voorbaat heel hartelijk dank.
Met vriendelijke groet,
N. A. Ieveling
10 juli 2009 Jan van Klinken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten