“SGP let op Uw Saeck en op uw jeugd”.

In het RD van zaterdag stond een artikel waarin wordt ingegaan op de relatie tussen refojeugd en Wilders. Lees het hier.

Vandaag mijn commentaar op de opiniepagina's van het ND en het RD.


Al enige tijd is de SGP in verwarring als het gaat om haar opstelling ten opzichte van Wilders enerzijds en het conservatisme anderzijds.
Uit het artikel van afgelopen zaterdag kan men de indruk krijgen dat het om dezelfde zaken gaat. En vervolgens kan er de verkeerde conclusie worden getrokken dat de PVV dé partij voor conservatieven is. Dat dit niet klopt is 3 jaar geleden reeds bevestigd uit het feit dat de conservatief Bart Jan Spruyt na enkele “hoopvolle” maanden de PVV gedesillusioneerd
heeft verlaten.
De PVV is geen conservatieve partij, net zo min als het CDA of de SGP dat nu is.
Hooguit kunnen we conservatieve elementen in deze partijen vinden.Wat mij betreft bij de SGP de meeste. Toch weet de SGP geen raad met de jongeren die zich aangesproken voelen door het conservatisme of door de felle anti-islamtoon van Wilders.
Jammer ook dat SGP-kamerlid Van der Staaij de aanhang van refojeugd voor de PVV bagatelliseert en zich wat naïef opstelt. Na de Europese verkiezingen haastte hij zich al om op zijn blog te schrijven “ blij te zijn met de 90 % kiezerstrouw van de SGP-ers”. Echter ook in het interview van afgelopen zaterdag krijgt de PVV-minnende refojeugd geen oplossing of alternatief aangeboden.


Als de SGP niet met een duidelijk alternatief komt zullen de jongeren op korte of langere termijn afhaken. De “kort door de bocht”-denkende jongeren zullen naar Wilders gaan. Maar vergeet vooral niet de studerende en intellectuele refojeugd. Voor hen kan op dit moment het CDJA, en in de toekomst wellicht het CDA, een aantrekkelijke partij worden.

De huidige CDJA- jongeren achten de “C’ heel hoog, is zeer kritisch over de multiculturaliteit (en islamisering) en hebben veel conservatieve ideeën over gezin en maatschappij. Nu hebben de staatkundig gereformeerden deze ideeën ook Alleen zijn er drie lastige blokken aan het SGP- been die veel onduidelijkheid scheppen. Het vrouwenstandpunt, de theocratie en de opstelling in het islamdebat.
Zolang daarover geen pragmatische en rechtlijnige standpunten worden ingenomen vervreemden de jongeren zich snel van de partij waarbij ze zijn opgevoed.
Ze zien de kerk falen in haar roeping en daarbij nu ook “eigen” partij verzanden in irrelevante discussies en een gematigde islamkritiek. Duidelijkheid ontbreekt terwijl de refozuil steeds meer scheuren gaat vertonen.
Door de angst om de eigen vrijheden van religie en onderwijs op te moeten geven is de partij niet in staat om zich fel tegen de islam uit te spreken.
De partij haast zich altijd om in één zin het gevaar van islamisering én het gevaar van de seculieren te benoemen. Nu zal ik de laatste zijn die de seculiere jihad ontken want het is inderdaad voor christenen een strijd op twee fronten. Alleen neemt de SGP op het seculiere front een offensieve houding aan en op het islamfront een defensieve.
Zo defensief, dat het soms neigt naar het innemen van de slachtofferrol gezamenlijk met de moslims. Waarom zegt de SGP het Wilders niet na om vóór vrijheid van onderwijs te zijn maar tégen islamitisch onderwijs? Juist op deze punten kan de SGP zich sterk onderscheiden van CDA en Christenunie.
Van der Staaij zegt “zich ook zorgen te maken over de islamisering”maar komt vervolgens niet met een duidelijk verhaal waarom de jeugd ook bij de SGP aan het juiste adres is. Hij blijft in de verwijtende sfeer hangen dat christenen niet bij een seculier- liberale partij thuis horen. Het onder de aandacht brengen van je eigen standpunten moet het uitgangspunt zijn, zegt hij. Hopelijk blijft het niet alleen bij een uitgangspunt maar komt er ook hoorbare en zichtbare daadkracht.
De SGP-jongeren lijken de ontwikkelingen meer serieus te nemen. Jammer dat tot op heden een spontane reactie van de moederpartij op het nieuwe kernprogramma van de SGPJ uit is gebleven. Zwijgt men het liever dood omdat men met de groeiende conservatieve stroming onder de SGP-jongeren ook geen raad weet?

Echter niet alleen de SGP moet op haar saeck letten.
Ook de refojeugd moet zich serieus afvragen waar zij zich wil positioneren in het politiek-maatschappelijke leven. Als ze alle christelijke en klassieke normen en waarden aan de kant zetten en luid roepen dat alle buitenlanders het land uit moeten, zijn ze afgezonken naar oppervlakkige cultuurrelativisten. Wil de refojeugd zich nog verdiepen in standpunten en ideologieën van partijen? Of willen ze populistische taal horen en stemmen op degene die zo hard mogelijk “Marokkaans tuig” roept? Geven de ouders het goede voorbeeld? Wie neemt de moeite om zijn kinderen ook in politieke zin breed te onderwijzen?

Het is nu tijd voor een christelijk- conservatieve partij die het christendom superieur durft te stellen aan de islam. Zelfs de niet-christen Bolkestein gaat de christelijke partijen daar in voor. De SGP heeft kennis en talenten genoeg om zich hiernaar te gaan ontwikkelen.
Dan biedt de partij Deo Volente toekomst voor de eigen jeugd en voor de samenleving.