28 oktober 2009

Dag Govert.

Bij het ouder worden verdwijnen er met een zekere regelmaat vertrouwde stemmen, geluiden en personen uit je leven.

Zonder al te sentimenteel te doen beleefde ik zo'n moment afgelopen namiddag in de auto op weg naar huis. Ik was getuige van het laatste half uur radio met Govert van Brakel op Radio 1.

Mijn herinneringen aan de stem van Govert gaan terug naar begin jaren '80. Toen ik als kleine jongen aan tafel met mijn vader naar "Hier en Nu" van de NCRV luisterde en de stem van Govert tot de bekende stemmen in mijn leven ging behoren. De tijd van EO's Tijdsein en de Land-en tuinbouwberichten. De dagelijkse momenten dat er in ons gezin naar de radio werd geluisterd waren de tijden van de nieuwsrubrieken en het ANP-nieuws. Zonder TV bleven we toch van het wereldnieuws op de hoogte en waren we niet alleen van het RD afhankelijk. (sommige mensen begrijpen nog steeds niet hoe je zonder TV toch van alles in het wereldnieuws op de hoogte kon zijn )
De afgelopen 10 jaar was het op weg naar naar huis bij mij soms zappen tussen BNR en Radio 1. Bij Govert van Brakel bleef ik toch meestal hangen.

Zijn nuchterheid, zijn humor, zijn correctheid, zijn woordspelingen, zijn objectiviteit, kortom zijn hele presentatie was onderscheidend en maakte Govert tot éen van mijn geliefde radio-presentatoren.
Niet links en niet rechts, wel NCRV-bloed in zijn aderen, dat proefde je in zijn programma's.

Jammer dat we Govert moeten gaan missen op de radio.
Vanmiddag tussen 6 en half 7 was er een mooie compilatie te horen. Om 18.29 uur eindigde Govert met zijn afscheidszin: ..."een mooie avond".

Afscheid nemen doet altijd beetje pijn.

Zelfs van een oude radiopresenator die ik nog nooit ontmoet heb.



Geen opmerkingen:

Volgers