Stelt u zich eens voor. Een grote leider die voor een zaal van 1500 mensen de volgende zaken helder, met overtuiging en enige humor tussendoor de zaal inschiet.
-In het huis waarin ik opgroeide, stonden Calvijns
Institutie, de Statenbijbel en de Heidelbergse Catechismus
broederlijk naast elkaar in de kast – en daar werden daar
ook regelmatig uitgehaald. Het gereformeerde geloof van
mijn jeugd is en blijft voor mij een inspiratiebron en een anker in moeilijke tijden.
-Waarom maakt Calvijn in onze geseculariseerde
wereld op zijn vijfhonderdste verjaardag zo’n opvallende
comeback?
Het antwoord ligt naar mijn volle overtuiging in de morele
kracht van de religieuze en intellectuele erfenis die Calvijn
ons heeft nagelaten. Hij was niet alleen kerkhervormer, maar
ook maatschappijhervormer. Zijn werk heeft invloed gehad
op alle terreinen van het leven.
-Géén focus op korte
termijnwinsten, niet jezelf verrijken ten koste van anderen en
als een goed rentmeester werken voor volgende generaties....
-Onderzoek op onderzoek bevestigt dat
mensen een grote behoefte hebben aan houvast en
normstelling. Aan ‘samen’ in plaats van ‘ieder voor zich’. Aan
geestelijke verdieping in plaats van materiële vervlakking. In
brede lagen van de bevolking overheerst het gevoel dat de
balans zoek is, omdat we de immateriële kant van het leven
hebben verwaarloosd ten gunste van alsmaar ‘méér, méér,
méér’ en ‘ik, ik, ik’....
-Mensen herkennen in hem
de authenticiteit van een man met hoogstaande ethische en
morele principes. Principes waar hij vanuit zijn rotsvaste
geloof over schreef en preekte, maar die hij zelf ook
beginselvast naleefde. Matigheid, een hoog arbeidsethos en
een dienende verantwoordelijkheid voor de ander en de
wereld van overmorgen – het zijn Calvinistische waarden die
stuk voor stuk actueler zijn dan ooit......
-Voor mij draait het vooral om dat ene woord:
verantwoordelijkheid. Om de persoonlijke
verantwoordelijkheid van ieder mens ten opzichte van God.
Maar vooral ook om de maatschappelijke dimensie die
Calvijn eraan verbond. Mensen hebben in het denken van
Calvijn een grote persoonlijke verantwoordelijkheid voor de
keuzes die zij maken en de morele plicht die keuzevrijheid te
gebruiken om het goede te doen...
-De eigen
verantwoordelijkheid van mensen is in de achter ons
liggende decennia langzaam maar zeker
‘weggeorganiseerd’. Opgelost in ideologisch gedreven
structuren en processen. Denk maar aan de doorgeschoten
verzorgingsstaat van de jaren ’70 van de vorige eeuw...........
-Het zijn vormen van bureaucratisch systeemdenken
waardoor overheid, markt en georganiseerde
burgersamenleving te veel losgezongen zijn van het individu
en andersom....
-Om de mens, de verantwoordelijke burger, weer
centraal te stellen.
Ik geloof daarin.
Ik geloof daarin omdat burgers die zich verantwoordelijk
voelen voor zichzelf, ook betrokken zijn op elkaar.
Ik geloof daarin omdat eigen verantwoordelijkheid leidt tot
een respectvolle samenleving waarin niet het ‘ik’ maar het
‘wij’ de norm is.
En ik geloof daarin omdat verantwoordelijk gedrag van
mensen de basis legt voor een dynamische samenleving die sterk genoeg is om iedereen te laten delen in welvaart en
welzijn.
Einde citaten.
I believe I believe, het gaat charismatisch klinken en roept bij mij de vergelijking op met "Yes , We can")
Op zo'n avond heeft u (laten we aannemen als conservatief) toch het absolute idee dat u luistert naar een conservatief van het zuiverste bronwater die zowel in woorden staat voor wat hij zegt en in daden handelt naar wat hij zegt.
Echter met dat laatste komt u met deze spreker toch wel bedrogen uit.
De spreker van bovenstaande woorden was niemand minder dan onze eigen Minister President Balkenende die afgelopen zaterdagavond tijdens de Nationale Calvijnherdenking in de Grote kerk te Dordrecht deze lezing voordroeg. Natuurlijk ten overstaan van een goed gevulde kerk van overwegend gereformeerde broeders en zusters.
Notabene in 2003 is Balkenende door de Edmund Burkestichting tot, jawel, Conservatief van het jaar uitgeroepen. Door het door Balkenende geinitieerde normen-en waardendebat en zijn pogingen een verwijziging naar de joods-christelijke traditie in de Europese grondwet te krijgen was hij zes jaar geleden naar de mening van de Burkeanen conservatiever dan Van Aartsen (VVD) en Wilders (toen nog VVD) welke respectievelijk op de 2e en 3e plaats eindigden.
Het is dus zes jaar stil geweest rondom het conservatisme van Balkenende en nu zien we er weer een sprankje van boven komen op een nationale herdenking die toch wel half Nederland zal ontgaan. Of toch niet? De comments onder het artikel over deze lezing in de Telegraaf van gister liegen er niet om. Nederland zit niet te wachten op deze "moralisatie". Ook de PVV- kiezers welke in grote getale tussen de comments aanwezig zijn verwerpen alles wat Balkenende gezegd heeft. Men wil individuele vrijheid zonder kaders. Een libertijnse misschien ook wel anarchische vrijheid zonder zoveel normen en waarden.
Balkenende weet dit ook als geen ander, maar genoot als gereformeerde onder de gereformeerden ( van reformatorisch tot vrijzinning), afgelopen zaterdag zichtbaar. En onze hervormde en gereformeerde broeders Jan de Vries, Piet Hein Donner, Bas van der Vlies, Eimert van Middelkoop, Jan Schinkelshoek en Kees van der Staaij ook.
En toen werd het 1e Pinksterdag en toen 2e Pinksterdag en toen Gewone dinsdag. En toen vielen al deze mensen weer met hun neus in de anti-conservatieve, anti-christelijke, anti- calvinistische geseculariseerde boter met de Plasterken, Polakken, Pechtolds, Paul de Leeuwen, Pauwen en Wittemannen ( oh nee geruststelling we hebben nu eventjes Knevel en Vd Brink)van deze wereld.
We zijn blij met deze voordracht van onze premier. Conservatieve gedachten leven zo te horen wel IN hem. Maar wanneer komen ze eruit? Tijdens een preken voor eigen parochie of tijdens de ministerraad en bij het theedrinken met allerlei islamitische organisaties?
Medeblogger Arthur Wolff vraagt zich af of het CDA onder leiding van Balkenende echt een conservatieve indeling van de maatschappij wilt. En waarom de Premier zich dan niet voor eens en altijd uitspreekt over de meerwaarde van onze Joods-Christelijke traditie. En dat het onmogelijk is dat het groeit tot een Joods-Christelijk-Islamitische samenleving.
Het antwoord is even simpel als de vraag. De huidige CDA is niet consequent en niet consistent in haar verhaal. Het is het schoolvoorbeeld van een polderpartij, een centrumpartij die in de volle breedte van de politieke samenleving mee kan en wil doen. Beetje links, beetje rechts. Categorie zo de wind waait waait m'n pet..
En tevens als een kameleon zo mooi om een verhaal aan te passen aan zijn of haar hoorders. Dat is wellcht het enige "commerciele" wat in die partij is te vinden. Bieden wat de klant ( de meeste klanten) vraagt. Specialist in maatwerk.
Perfect en aansprekend Maatwerk, dat is wat de hoorder zaterdagavond kreeg van onze gelegenheidsconservatief Balkenende.
Wie heeft er op deze Pinksterdag nog hoop?
1 opmerking:
Volgens mij is Balkenende conservatiever dan hij laat zien als minister-president. Alleen hij moet in zijn rol ook rekening houden met de liberalen in zijn regering én de vrijzinnigen in zijn partij. Anders zou hij niet lang meer minister-president zijn.
Ik denk trouwens dat 'Joods-Christelijk' een pleonasme is.
Een reactie posten