16 januari 2010

Eén miljoen mensen en toch geen puinhoop

Column van Jan van Klinken


Het was in Straatsburg, waar mijn reisgenoot en ik vanaf een rondvaartboot de monumentenpracht van deze Franse stad wilden bezichtigen. De lol leek er al bij voorbaat vanaf toen we een twintigtal jongeren zagen aankomen. Ze waren in de leeftijd van 12 tot 14. Niet echt bevorderlijk voor een rustige rondvaart, vreesden wij. Het ging om leerlingen van een middelbare school, vergezeld door een lerares en een leraar.

Om maar meteen de clou te onthullen: er bleef niets heel van onze veronderstelling. De jongelui gedroegen zich uiterst gedisciplineerd, bezorgden nauwelijks overlast en luisterden geïnteresseerd naar de uitleg van hun begeleiders. „Duitsers”, opperden we. Inderdaad, het waren Duitsers.

We bedachten hoe de vaartocht zou zijn verlopen als er een Hollandse groep aan boord was gekomen. Of een Franse. Tijdens latere treinreizen heb ik nog wel eens aan dat uitstapje in Straatsburg teruggedacht. Goed, het kan zijn dat mijn lontje te kort is maar ben ik een zeur als ik me erover beklaag dat in een treincoupé vol jeugd alle mogelijke benamingen voor geslachtsdelen luidkeels worden uitgewisseld?

We kunnen dan wel eens schamper doen over de Duitsers en hun inborst maar op momenten dat je rust zoekt, zoals tijdens vakanties, is hun ”Disziplin” toch wel heel prettig. De jeugd weet zich doorgaans te gedragen, gasten worden voorkomend bejegend, van rommel houden ze niet en wat ze beloven, maken ze waar.

Zeker, er is ook een andere kant. Wie herkent niet dat hij het na een aangrijpend oorlogsboek weer even helemaal met de oosterburen heeft gehad? En met kustbewoners die door dikbuikige, braadworst etende vakantievierders onder de voet dreigen te worden gelopen moet je ook niet over die prettige Duitsers beginnen. Maar als je alles optelt en aftrekt, komen ze er bij mij in ieder geval nog zo slecht niet af.

Toen ik deze week een paar gemeentelijke rapporten over de afgelopen jaarwisseling las, schoot me plotseling te binnen dat de Duitsers tijdens de ”Silvesternacht” in Berlijn massaal bijeenkomen bij de beroemde Brandburger Tor. Zou het bij die gelegenheid ook zo’n slagveld zijn als bij ons in de nacht van oud op nieuw?

Mocht u de krantenberichten van de laatste anderhalve week hebben gemist en tegenwerpen dat het hier volgens de autoriteiten eigenlijk wel meeviel, dan wil ik toch graag even memoreren wat voor toestanden laatstgenoemden normaal zijn gaan vinden. Voor het gemak beperk ik me tot een paar grote steden. In Den Haag gingen twintig auto’s in vlammen op en werden vijftig raddraaiers opgepakt, onder meer wegens vernielingen en ander geweld. Dat het niet verder uit de hand liep, was te danken aan de inzet van 1300 politiemensen. Burgemeester Van Aartsen noemde de situatie „beheersbaar” maar zei wel met „nul gevoel van tevredenheid” terug te kijken.

In het Rotterdamse lag dat gevoel zelfs onder nul, want daar werden 157 mensen ingerekend. Verder vielen er zeventig gewonden. De mobiele eenheid moest op diverse plaatsen in actie komen. Er was 1200 man op de been gebracht. In Amsterdam werden tijdens de jaarwisseling ‘slechts’ tachtig mensen gearresteerd. Uiteraard waren de hulpdiensten weer eens doelwit van het rapaille en in noord moest de mobiele eenheid het ontgelden.

Wat zich elders afspeelde, viel vorige week in de Accentbijlage van deze krant te lezen. Te treurig voor woorden. Bedenk daarbij dat de onlusten in Culemborg eveneens tijdens de jaarwisseling losbarstten en je moet je de ogen uitwrijven als een deskundige vervolgens verklaart dat „we” de goede lijn te pakken hebben.

Dan de Duitsers. Het rapport van de Berlijnse politie over de nieuwjaarsviering bij de Brandenburger Tor vermeldt zeventien arrestaties vanwege tasjesdiefstal, drugsgebruik en dat soort vergrijpen. Dat was het. Daarbij moet worden bedacht dat zich bij deze manifestatie bijna 1 miljoen mensen hadden verzameld. Eén miljoen feestgangers. Daar moet hier het leger voor worden ingezet. De Duitse politie daarentegen kon deze immense menigte met 600 man prima aan. Ze zorgden voor „einen friedlichen Verlauf.”

Elk commentaar lijkt me overbodig. Hooguit zou ik er als schrale troost aan toe kunnen voegen dat we gelukkig niet het enige land zijn in Europa waar het tijdens de jaarwisseling een losgeslagen bende was. Met name Frankrijk springt eruit. Daar gingen om precies te zijn 1137 auto’s in de brand.

Een geval apart is België. Daar was het volgens de officiële lezing erg rustig, maar de politierapporten bij onze zuiderburen over dit soort gebeurtenissen zijn per definitie onbetrouwbaar omdat de ongeregeldheden met Marokkanen worden verzwegen. Dat is ook dit jaar weer het geval. Enig speurwerk op internet brengt bijvoorbeeld aan het licht dat jonge Marokkanen de Antwerpse wijk Draaiboom veranderden in een rokende puinhoop. In de politierapporten geen letter hierover.

Geef mij dan toch Nederland maar. Dat het een zooitje was, is al erg genoeg maar het wordt pas echt bedenkelijk als de autoriteiten erover liegen om de rust te bewaren. Dan verzwijg je vuurwerk en creëer je een tijdbom.

15-01-2010 19:19 | tekst Jan van Klinken

.

Geen opmerkingen:

Volgers