Over kopvodden, vleesvervangers en de verdwenen moraal

Na een middag en avond doorgebracht te hebben op de publieke tribune van het hart van onze democratie zou er weer veel te zeggen zijn.
Echter, we houden het vanmorgen even kort, want het werk roept ook weer.

Eén van de opvallendste bijdragen vanuit de oppositie kwam - hoe kan het ook anders- van Geert Wilders. Een populistische retoriek waarvan de media zou moeten gaan smullen. En die media zou zijn provocerendste stukjes er wel uitknippen, waardoor het Hollandse stemvee opnieuw zou moeten gaan denken dat onze verlosser uit crisis, islamisering en onveiligheid toch echt die Limburger met geblondeerd haar is.
De regelmatige lezer weet dat pvv-standpunten omtrent islamisering en immigratie mij niet altijd onsympathiek zijn. Toch heb ik mij gisteren werkelijk verontrust en geërgerd de bijdrage van Wilders bij de algemene beschouwingen 2009. Ronduit abject. En steed smeer neigend naar facisme....

Zowel zijn voorstel voor de kopvoddentax (leterlijk: "de vervuiler betaald")als zijn houding naar de kamervoorzitter. De verbale en non-verbale communicatie van Wilders straalt boosheid, frustratie en verachting uit. Nu is een beetje spanning en vuurwerk in en debat wat mij betreft noodzakelijk. Alleen zal er ten allen tijde respect moeten blijven voor de voorzitter. Tevens verwacht ik van een fractievoorzitter van een middelgrote partij een serieuze en inhoudelijke bijdrage in de derde week van september. Het is natuurlijk niet de eerste keer dat Wilders dit soort provocerende taal uitslaat. We hoeven alleen maar te herinneren aan het surrealistische voorstel tot een koranverbod. Echter om in het belangrijkste debat hoofddoekdragers weg te zetten als vervuilers van de straat gaat wat mij betreft verder dan het voorgestelde koranverbod. Dit voorstel had meer draagvlak gehad van mijn kant als hij een tax wilde stellen op het doelloos rondhangen van straattuig met een Marokkaans/Nederlands paspoort, een brutale blik en een scheve baseballcap. Dat zijn wel straatvervuilers die mijn vrouw en dochters nog angst aanjagen ook. Maar niet dat modieuze Marokkaanse meisje van 23 die vanuit haar traditie een hoofddoek draagt en mij in honderd procent algemeen beschaafd Nederlands bedient bij de plaatselijke plusmarkt. Wat mij betreft mag ze die hoofddoek dragen.
Genoeg hierover. Er zijn belangrijkere zaken om te bespreken en voor te stellen dan en hoofddoekverbod.

Thieme
Onderschat Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren ook niet. Zij kon haar bijdrage zonder interrupties binnen 15 minuten afronden. Niemand leek haar voorstel tot gebruik van vleesvervangende produkten serieus te willen nemen. Ook de consumptie van zuivelprodukten moet volgens haar aan banden worden gelegd. Kortom een land vol van vegetariërs en veganisten is de crisisloze heilstaat voor Thieme.

Van der Vlies
Wat is het toch jammer dat wanneer de nestor van de kamer, Bas van der Vlies (SGP), aan het woord komt de persbankjes op de tribune leeg zijn. Op één na natuurlijk. In het bankje van het Reformatorisch Dagblad zit Kees de Groot op zijn post. Uitgezonderd het opgeschreven kopje "vdvlies" blijft zijn schrijfblok begrijpelijk leeg. De tekst van Bas is immers bekend en op een kleine interruptie van CU-collega Slob na wordt er niet meer gedebatteerd.
En dat niemand reageerd op zijn betoog is nu juist zo jammer. Want als er iemand een eerlijk verhaal had, de samenleving én de Kamer een spiegel voorhield, en de diepte in ging dan was het Van der Vlies. Ach, ze negeren deze oude wijze man maar, al weten we dat de halve kamer het niet met hem eens zal zijn.
Lees zijn volledige bijdrage hier.

Makkelijke kritiek is volgens Bas goedkoop maar de doortastenheid van dit kabinet ontbreekt volgens hem. Hij pinde het kabinet vast om de toezegging te maken per 01-05-2010 met concrete voorstellen te komen. Want die miste hij op dit moment.
Het niveau en de inhoud van dit betoog zou nog eens ten voorbeeld kunnen dienen voor Wilders. Op inhoud gaan en niet goedkope populistische kroegpraat.

De kern van zijn conservatieve betoog kwam halverwege. Ik citeer:

Vrijheid en vervreemding
Tot in de jaren vijftig van de vorige eeuw was men het er in grote lijnen over eens hoe men kinderen moest opvoeden. Er was een gedeelde moraal. Daarna werden de consequenties van de Verlichting gaandeweg doorgetrokken. Het is nu allemaal autonomie wat de klok slaat. En dat valt goed tegen! De Verlichting predikt een vast vertrouwen in vooruitgang. Twee eeuwen emancipatie heeft de burger bevrijd. Maar die vrijheid heeft de moderne burger volledig op zichzelf teruggeworpen. Daarenboven ervaart dezelfde burger in zijn omgeving steeds meer ónvrijheid. Dat levert ontaarding en vervreemding op. Een voedingsbodem voor wantrouwen van de politiek. De filosoof Verbrugge stelde het scherp: “En zo komen we uit op een situatie van gedemocratiseerde verhoudingen aan de ene kant, met inderdaad vrijheden, maar tegelijk een afwezigheid van bindingen aan groepen en het ontbreken van een gedeeld cultureel vormingsideaal. De chaotische anarchie waar deze subjectivering op uitloopt, wordt bestreden door uitwendige controle, zoals de beveiligingscamera’s bij uitgaanscentra”. (Trouw 5 sept. jl.). Maar deze correctie schiet niet echt op, als niet de omslag wordt gemaakt naar vertrouwen, verbondenheid en wederkerigheid onder burgers, ook in hun relatie tot de overheid en de politiek. Daar ligt een grote uitdaging en opdracht!

Echter noch de Nederlandse pers, noch het Nederlandse volk zit op deze boodschap te wachten. Men verwacht de change in ons land van een blonde roeptoeter, van een bevlogen en goed sprekende veilingmeester, van een paar socialistische dames. Echter dat men zelf aan de slag zal moeten is geen boodschap voor een op en top individualistische en hedonistische Nederlander.