Heer Van der Vlies Bedankt!

Geachte heer Van der Vlies,

Uw laatste werkdag in 's lands bekendste vergaderzaal zit er op.

Wat moeten we nu nog zeggen? Er is vandaag al veel over en tegen u gezegd.

Mooie woorden, lovende woorden, waarderende woorden, dankwoorden.

Uw laatste woorden vanmiddag in de Tweede Kamer waren zeer indrukwekkend.

Veel dank daarvoor!

We hebben elkaar afgelopen jaren in diverse verbanden wat intensiever mogen spreken.

Fijne gesprekken, opbouwend, sturend en voor u zo kenmerkend; Samenbindend!

Zoeken naar wat ons bindt, niet wat ons scheidt.

Dat was temidden van alle flanken binnen de partij uw missie.

Daar mogen we als SGP-ers en de samenleving in alle stormen en woelige wateren waar we inzitten met zeer veel respect en waardering op terug zien.

Saevis tranquillus in undis, was de lijfspreuk van Willem van Oranje, maar mag wat mij betreft ook toegepast worden op u en op onze partij.

Hartelijk Dank voor uw onbetaalbare inzet, uw drive en uw missie van de afgelopen decennia.

Wij wensen u veel zegen toe in de toekomst!
En dat u nog lang mag genieten van uw vrouw, kinderen, kleinkinderen, Rosa, vogels en moestuin.

Zaterdag hoop ik u dit nog persoonlijk toe te wensen.

Jolanda & Wilco Boender en kinderen, Gouda

SGP 2.0

Het is al weer bijna een week gelden dat we een desastreuze verkiezingsavond beleefden op het Conservatief Café in Gouda.
Met ongeveer honderd medeconservatieven waren we getuige van de laatste (CDA)-woorden van Balkenende, de euforie in het Wilderskamp en de titanenstrijd tussen Rutte en Cohen.
De sfeer op de avond was bijzonder. Er was eensgezindheid over de partijen heen. Op wie we die dag ook gestemd hadden, we voelden dat er in het politieke krachtenveld ingeboet werd op de conservatieve waarden en traditie. Het was te zien aan de gespannen gezichten bij alle aanwezigen.
CDA-ers én SGP-ers die treurden om het verlies en het vertrek van Balkenende.
Een VVD-er die zijn hoop op een coalitie over rechts (met CDA) vestigde.
Als er één gemeenschappelijke deler deze avond was, dan was het de hoop dat Cohen niet de grootste zou worden. Bijzonder was dan ook dat de aanwezige –in mineurstemming geraakte- christelijk conservatieven applaudisseerden bij de overwinning van Rutte.

Voor de reactie op de uitslagen vanuit de christelijk conservatieve hoek verwijs ik met instemming naar de bijdrage van Eddy Bilder in het RD van afgelopen zaterdag. (Zie:Dreun voor de christelijke politiek)


Kort wil ik even een brugje slaan naar de positie van de SGP. Van alle christelijke partijen is deze partij namelijk de enige die winst heeft geboekt. De derde zetel kwam echter niet in zicht door een tekort van circa 6000 stemmen. Wel mocht de staatkundig gereformeerde partij ca. 9000 stemmen bijboeken t.o.v. 2006.
Tijdens de laatste gemeenteraadsverkiezingen kozen nóg meer mensen SGP. (+ 8300)
Nu ben ik geen analist, maar in combinatie met interne partijontwikkelingen wil ik er toch iets over zeggen.

Mijn voorzichtige conclusie is dat de electorale winst van de SGP niet in haar traditionele achterban te vinden is.
Sterker nog, de PVV is op de biblebelt veel harder gegroeid dan de SGP. Bij de gemeenteraadsverkiezingen word de lokale SGP vaak beloont voor haar gedegen, inhoudelijke en constructieve bijdragen in het gemeentebestuur. In de meeste gevallen betreft deze waardering hun sociaal economische (niet- ethische) standpunten.
Ook in de afgelopen Tweede kamerverkiezingen is dit het geval geweest.
De verwerpelijke uitspraak van de Hoge Raad betreffende het vrouwenstandpunt van de partij, welke schudt aan de boom van onze rechtstaat, hebben kiezers vertaald in een proteststem op de SGP. De vraag die de partij nu zichzelf moet stellen is of ze deze stemmers vast willen én kunnen houden bij een volgende verkiezingsstrijd.
Er is immers een categorie SGP-ers die (misschien terecht?) niet zit te wachten op zogenaamde cultuur-christenen. Je weet immers nooit waar je terecht komt met deze mensen. Recente voorbeelden laten zien dat deze mensen zomaar kunnen gaan pleiten voor een Pil van Drion op je 70e.
Wat mij betreft hoeft de SGP niet enorm te investeren om deze cultuur-christenen binnen het SGP-kamp te krijgen. Dat betekent voor mij niet dat je niet in gesprek moet zijn en blijven met deze sympathieke mensen. En de intenties van deze mensen altijd moet blijven waarderen.

Er is echter een andere doelgroep waar de SGP wel op moet gaan investeren. Dat zijn de medechristenen welke niet tot de Hersteld Hervormde, Gereformeerde Gemeente en aanverwante kerken behoren. En dan denk ik aan Rooms Katholieken, Koptisch orthodoxen, Gereformeerde Bonders en Joden.
Nu is het natuurlijk zo dat (uitgezonderd de Bonders) deze christenen de belijdenisgeschriften niet zullen ondertekenen. Echter de vraag is of dat in deze tijden van christelijk verval in de politiek een noodzakelijke voorwaarde tot partijlidmaatschap is.
Al vaker heb ik geschreven dat er binnen de SGP teveel dogma’s rond zweven die voorwaardelijk gesteld worden om in en namens de partij te mogen spreken.

Er moet geconstateerd worden dat er de afgelopen maanden een kentering gaande is binnen de SGP. Als het gaat om het zoeken en accepteren van verbreding en het opkomen voor algemeen Christelijke waarden zijn er genoeg publicaties te analyseren op dit punt. .

Opvallend is dat het verkiezingsprogramma van de SGP de partij presenteerde als een “voluit christelijke partij”.
De woorden “staatkundig gereformeerd” kwam ik praktisch niet meer tegen. Net zo min als in de laatste partijrede van Van der Vlies.

Van der Vlies.
In genoemde partijrede citeert Van der Vlies instemmend Alexis de Tocqueville, Dietrich Bonhoeffer, Mr. Paul Scholten (NB van CHU-er net voor zijn dood overgegaan naar PVDA!) dr. James Kennedy (CU) en natuurlijk Mr. Groen v Prinsterer.

Verderop spreekt hij waarderende woorden over wijlen dominee Doornenbal uit Oene.

(..)Kernwoord voor deze benadering lijkt het woord heimwee te zijn. Daar wist de pastor van Oene wel van. Vanuit een diepe gereformeerde bevindelijkheid, gepaard aan oog voor een katholieke breedheid.(..)

Even verder in zijn partijrede verwijst Van der Vlies naar een gebondenheid tussen de protestante en de rooms katholieke kerken.

(…)Kern van de zaak die hier ten diepste speelt, is welke ruimte er in onze samenleving geboden blijft worden om consequenties te verbinden aan ons verstaan van de Heilige Schrift, die reiken tot in het publieke domein. Deze vraag reikt tot ver voorbij de zogeheten vrouwenkwestie in de SGP. Het gaat daarbij uiteraard niet om zo maar een opvatting van eigen snit en bedenksel, maar om een verstaan van de Heilige Schrift in gebondenheid aan de belijdenis van de protestantse en rooms-katholieke kerken in een eeuwenoude traditie.De postmoderne mens heeft aan dit principiële denkkader geen enkele boodschap meer. (…)
Dus zelfs in besloten vergadering met de eigen mannenbroeders is het citeren van ds. Kersten, Zandt, Barth, Dorsman en Abma op dit moment geen must meer.

Van der Staay en Dijkgraaf
“De fronten liggen nu anders dan in 1918”, zegt ook de nieuwe SGP voorman Kees van der Staaij in het katholiek Nieuwsblad van 4 juni jl.
Op de vraag hoe het staat met het antithetische denken van de orthodox protestante SGP richting de katholieke Kerk antwoordt Van der Staaij:

“Nou ja, de omstandigheden zijn in vergelijking met de begintijd van de SGP wel erg veranderd. In onze tijd heb je de totale secularisatie over je heen gekregen en zie je hoe belangrijk het is vanuit de politiek op te komen voor de klassieke christelijke waarden. Door de omstandigheden in Nederland worden wij daar steeds meer de vertolkers van. Aan de ene kant is er het geseculariseerde gelijkheids- en vrijheidsdenken, zonder verbinding met de christelijke en bijbelse wortels. Aan de andere kant de opkomst van de islam en alle zorgen dáárover. Dat zijn nu onze twee fronten. Nu gaan wij tegenover katholieken niet mistig doen over onze protestantse identiteit en grondslag. Maar in ons politiek optreden staan wij vóór die klassieke christelijke boodschap."

Ook de nieuwe nr. 2 van de SGP, Elbert Dijkgraaf, zei vorige week in de andelgangen van een bijeenkomst in Gouda dat hij blij is met de verbredende achterban van de partij. Ook over de toenemende media-aandacht was hij verheugd. Er werden op de verkiezingsavonden geen nare vragen meer over het deelnemen aan TV-uitzendingen gesteld. Die bewuste dag had hij een goed gesprek gehad met orthodox Egyptische kopten die SGP zouden gaan stemmen.

Ook Van der Staaij heeft twee weken geleden fijne gesprekken gevoerd met vertegenwoordigers van de Joodse gemeenschap in Amsterdam. Rabbijn Evers heeft gezegd SGP te zullen gaan stemmen.
Er zijn nog vele andere voorbeelden te noemen waaruit geconcludeerd mag worden dat er een nieuwe generatie SGP-ers opkomt die inzien dat de fronten niet intern in het Christendom of zelfs binnen de gereformeerde leer liggen maar extern bij de secularisatie/gelijkheidsdenken en islamisering).

Op basis van deze sociologische veranderingen worden er pragmatisch andere keuzes gemaakt door de SGP dan voorheen. Mijns inziens moet dit door het hoofdbestuur van die partij worden erkend, bevestigd en uitgedragen.

Zo niet, dan concludeer ik dat de kloof tussen het hoofdbestuur en praktiserende SGP-politici/bestuurders een feit is. Dit zeg ik niet om te polariseren maar wel om te duiden hoe ver ideeën en visies van deze twee groepen uit elkaar kunnen liggen en ook alleen maar verder komen te liggen.

De nieuwe fractie én de SGP-jongeren zijn al volop bezig zijn die verbreding te zoeken. In campagnetijd heeft dit meerdere malen plaats gevonden al bleven de werkbezoeken in de traditionele SGP-plaatsen natuurlijk de agenda beheersen.

Het samenwerken met initiatieven als het Christelijk Conservatief Beraad, pro- Israel organisaties, pro-life organisaties en medechristenen uit andere denominaties en partijen is noodzakelijker dan ooit. Binnen deze initiatieven gaan we niet discussiëren over dogma’s, geloofsleer, gezangen en gebeden. (Dat gebeurt in de kerken al meer dan genoeg).

Maar we zeggen met conservatieve vriend en broeder Eddy Bilder
"De uitslag van de verkiezingen geeft christenen alle reden om elkaar minder te bekritiseren en de krachten te bundelen tot heil van ons land en volk."

De gereformeerde gezindte heeft helaas meer ervaring met het bekritiseren van elkaar dan om krachten te bundelen. Laat het samen bidden en werken om een nieuw reveil in Nederland winst zijn uit deze verkiezingsuitslag.

Zoals ik een interview onlangs besloot;
We vergeten wel eens dat het CDA ondanks alles in de voorbije decennia vaak een remmende factor is geweest. Je hebt dat gezien in de periode onder paars. Als het CDA niet vrijwel onafgebroken in de regering had gezeten, wat was er dan gebeurd? Misschien komt er in de toekomst wel een gezamenlijke beweging en worden we door de trieste vaderlandse omstandigheden naar elkaar toe geslagen.”

Ook sommige SGP-ers zullen dit voor ogen moeten houden en afzien van zelfgenoegzaamheid. Of al badend in het behaaglijke refobad lijdzaam afwachten en gelijkertijd via de eigen verzuilde media strijden voor eigen dogma’s en verzuilde tradities met een kleine “t”.
Dan hoeft er door een Kiesvereniging geen gesprek meer gevoerd te worden met een conservatieve CDA-er die (ook) lid van de SGP wil worden. Dan hoeft er niet gediscussieerd te worden welke dominee op een tijdrede mag komen(s)preken. Dan hoeven er in de media geen suggestieve opmerkingen gemaakt te worden over christelijk conservatieve congressen. Dan stappen we over kleine verschillen heen en zoeken we biddend en opbouwend de gemeenschappelijke deler.

SGP 2.0
De SGP is een nieuwe fase ingegaan. Er bereiken mij (via deze blog en via contacten binnen de conservatieve beweging) veel vragen waar de SGP nu staat en waar zij zich heen zal gaan ontwikkelen. Ik kan daar geen antwoord op geven. Dat hoeft ook niet, want ik sta graag boven, of wat bescheidener “onder”, alle politieke partijen.
Wat de traditionele SGP achterban en de nieuwe kiezer nodig heeft is snel duidelijkheid. Welke positie wordt ingenomen? En hoe wordt deze unaniem door HB én fractie uitgedragen?

Om met een citaat van Van der Vlies te besluiten:
(…). Er mag om worden gebeden. Er mag en moet aan worden gewerkt. Bij nieuwe gelegenheden en nieuwe kansen.
Het is duidelijk dat onze partij een nieuwe fase ingaat.(...)

Laten we het hopen...

Zwever moet nodig naar de bieb

Paar weken was hij op deze blog afwezig. Maar we pakken de draad weer op.

Het wekelijks commentaar van Jan van Klinken

Wie was er woensdagavond niet verbijsterd toen bleek dat het CDA was gehalveerd en zowel de VVD als de PVV een spectaculaire winst had behaald? En wie vroeg zich niet vertwijfeld af wat toch de oorzaak mocht zijn van deze aardverschuiving? Hadden Balkenende en de zijnen kiezersbedrog gepleegd? Hadden zij er een chaos van gemaakt? En had de VVD een nieuwe, sterke leider gelanceerd? Of was overtuigend aangetoond dat het liberalisme precies is wat het land nodig heeft?

Het antwoord is nogal ontluisterend. De rol van het CDA week de afgelopen jaren niet echt af van die tijdens het vorige kabinet met VVD en D66. Ook kun je niet zeggen dat de christen­democraten de kiezers bij de vorige verkiezingen beloften hebben gedaan die ze van geen kanten hebben kunnen waarmaken. En Balkenende mag dan geen geboren leider zijn, dat was tijdens het vorige kabinet ook al de makke.

Wat de VVD aangaat, valt evenmin in te zien dat daar veel is veranderd. Rutte is nog steeds Rutte, de koers van de partij onderging nauwelijks echte wijzigingen en de fractie kon zich in de oppositie op maar weinig dossiers onderscheiden. Bovendien is de economische crisis volgens vriend en vijand het gevolg van ongebreidelde marktwerking, dus om nu te zeggen dat het liberalisme datgene is waar we met z’n allen op zitten te wachten, nou nee.

En dan die historische winst van de PVV. Als al die kiezers autochtonen zouden zijn die hun buurt door de massale komst van allochtonen hadden zien verloederen, was de keuze nog te begrijpen. Maar uit onderzoek blijkt dat Wilders het vooral moet hebben van het electoraat dat over van alles en nog wat ontevreden is, misschien zelfs wel over het weer. Er komt bij dat je je in gemoede kunt afvragen of de PVV over enkele jaren nog bestaat. Knap hoor, zoals de blonde furie de club tot nu toe nog bijeen heeft weten te houden. Maar in één keer vijftien gelukzoekers erbij, probeer die maar eens samen in één hok te houden. Het is dat wij gereformeerden niet aan weddenschappen doen anders zou ik er een kleine wijnkelder op durven zetten dat die club binnen enkele jaren ruziënd uiteenvalt. De eerste ontbindingsverschijnselen zijn er al, gelet op het gestook van Hero-egotripper Brinkman. Zouden al die PVV-stemmers dat echt niet zien?

Het komt erop neer dat de zwevende kiezer harder dan ooit heeft toegeslagen. Hulde voor wie de term heeft bedacht, want die verklaart alles. Ziet u het voor u? Een bos vol zwevende en zwalkende spoken, door elk nieuw zuchtje wind voortgedreven. Zie, een stormwind steekt op en daar zwabberen ze alweer naar een volgend rustpunt dat er wel robuust uitziet maar in werkelijkheid op instorten staat. Ten slotte neemt een tornado ze voorgoed mee naar het grote doolhof.



Eigenlijk moet het maar eens hardop worden gezegd dat veel kiezers niet of nauwelijks tot oordelen in staat zijn. Om te beginnen kan een deel van de kiezers niet eens lezen of schrijven. Toch krijgen ze gewoon een stembiljet. En wat te denken van het stemrecht van verstandelijk gehandicapten? Hoe moeten zij een afgewogen keuze maken? Geen kwaad woord over deze mensen –ik ben zelf voogd over een van hen– maar van politiek en van landsbelang hebben de meesten geen kaas gegeten. Vervolgens is er ook nog een grote categorie die uitsluitend in termen denkt van Jip en Janneke.

Al met al lijkt het me hoog tijd dat niemand minder dan de koningin persoonlijk ingrijpt, zendtijd op alle tv-stations vordert en stemgerechtigd Nederland eens ernstig toespreekt. Ze is niet voor niets staatshoofd. Om haar een handje te helpen, heb ik alvast een tekst opgesteld:

„Beste landgenoten,

Het is de laatste tien jaar normaal geworden dat de verkiezingsuitslag volledig afwijkt van de vorige. Iedere keer moeten tientallen parlementariërs naar huis. Bijna de helft van de Tweede Kamer verschiet ditmaal van kleur. Dat wijst erop dat velen van u maar wat doen als ze hun stem uitbrengen. Het is de bedoeling dat u een partij kiest die staat voor een beleid waarin u vertrouwen heeft. Ik heb het gevoel dat velen van u dat niet helemaal begrijpen. Onderzoekers verklaarden bijvoorbeeld dat het CDA zo veel heeft verloren omdat die partij het al een tijdje niet zo goed deed in de peilingen en niemand bij de verliezers wil horen. Maar beste landgenoten, de verkiezing van de volksvertegenwoordiging is geen voetbalwedstrijd.

Ik geef toe dat veel politici dat idee zelf in de hand hebben gewerkt. Om eens wat te noemen: de heren Cohen en Rutte versimpelden de keuze tussen alle deelnemende partijen tot een strijd tussen hen beiden. Je bent voor Feijenoord of voor Ajax. In die trant. Ik hoop dat u daar de volgende keer niet meer intuint.

Wat ik u dringend wil adviseren, is u de komende jaren een samenhangend geheel aan principes en beginselen eigen te maken. In iedere bibliotheek staan genoeg goede boeken om dat mogelijk te maken. Dan kunt u bij de volgende verkiezingen op een verantwoorde wijze een keuze maken. Wie weet krijgen we dan weer een stabiel kiezersvolk, een stabiele democratie, een stabiele regering en een stabiel land. Ik dank u voor uw aandacht.”

Dreun voor de christelijke politiek

Hierbij een prachtig opinieartikel van Eddy Bilder

verder commentaar hierbij is overbodig........
(bron: RD 11-06)


De uitslag van de verkiezingen geeft christenen alle reden om elkaar minder te bekritiseren en de krachten te bundelen tot heil van ons land en volk, betoogt ing. E. J. Bilder.

De uitslag van de Kamerverkiezingen is voor de christelijke politieke partijen ongekend slecht. Nog nooit eerder was het aantal behaalde zetels zo gering. En deze klap wordt door de kiezers uitgedeeld terwijl er voor het eerst sinds 75 jaar een (demissionair) kabinet zit dat louter en alleen uit christelijke bewindspersonen bestaat. Het kan verkeren.

Het is te vroeg voor een grondige analyse. Toch is het goed om stil te staan bij de gebeurtenissen. Ze staan niet op zich zelf en vragen om bezinning, niet alleen binnen de christelijke politieke partijen maar ook binnen het geheel van christelijk Nederland. Vanwege de beschikbare ruimte moet ik bondig formuleren, daardoor bestaat het risico dat de nuance wat ontbreekt.

Hoe heeft het kunnen gebeuren dat juist de christelijke politieke partijen zo in ongenade zijn geraakt? Over deze vraag zullen vooral het CDA, maar ook de ChristenUnie zich moeten buigen. Voor mij was het in elk geval opvallend dat er in de campagne weinig aandacht is gevraagd voor de thema’s waarbij levensbeschouwing een belangrijke rol speelt.

Ook de inzet op de economie als het speerpunt voor de verkiezingscampagne doet geen recht aan de bredere visie op het geheel van de samenleving die van christenen mag worden verwacht. ”Niet bij brood alleen” was de titel van een CDA-verkiezingsprogramma in de jaren 70. De afgelopen weken ontstond een heel ander beeld. Jammer, een gemiste kans.

Opvallend is ook de manier waarop de christelijke partijen met elkaar zijn omgegaan gedurende de campagne. Veel pijlen werden op elkaar gericht. Op advies van bevriende relaties vanuit de SGP heb ik twitterende kandidaat-­Kamerleden gevolgd. Om bedroefd van te worden. Met name sommige CU’ers lieten geen dag voorbijgaan zonder op het CDA te katten.

Ook op andere momenten in de campagne leek het wel of men de grootste bedreiging voor de toekomst in een andere christelijke partij zag. Teken aan de wand is dat het grote verlies van het CDA niet tot winst voor de andere christelijke partijen heeft geleid. Wat meer broederschap had de uitslag voor geen van de drie partijen negatief beïnvloed.

Wat staat ons te wachten? Het aantal libertijnen in de Kamer is sterk toegenomen. In feite vormen alle paarse partijen een directe bedreiging voor christelijk Nederland. De messen zijn al voor de verkiezingen geslepen. De vrijheid van onderwijs zal al spoedig worden ingeperkt. Christelijke scholen zullen te maken krijgen met de acceptatieplicht, zowel voor leerlingen als personeel. Voor de SGP is niet te verwachten dat een volgend kabinet voor een ‘soepele’ omgang met de uitspraak van de Hoge Raad inzake het vrouwenstandpunt zal kiezen. De VVD heeft in de campagne ingezet op meer koopzondagen. De druk op de zondagsheiliging zal toenemen.

Ook de kerken moeten zich zorgen maken. Immers, de voorzitter van de PvdA deinsde er niet voor terug om rooms-katholieke erediensten te verstoren omdat men weigerde een praktiserende homo de hostie uit te reiken. Ook binnen de VVD en D66 zijn sterke krachten om bepaalde keuzes die voortkomen uit de wil om volgens Bijbelse normen te leven, niet langer te accepteren. Over de consequenties voor de medisch-ethische dossiers kunnen ook sombere voorspellingen worden gedaan. Als geen van de christelijke partijen gaat meeregeren zullen op dit terrein alle remmen los gaan. Vrijheid zal tot de hoogste norm verheven worden.

Het is de hoogste tijd dat de christelijke groeperingen zich beraden op hun positie en waar mogelijk hun krachten bundelen. Tot op heden is er vooral aandacht geweest voor de onderlinge verschillen en te weinig voor het feit dat we inmiddels met elkaar wel een kleine minderheid geworden zijn.

Het zijn niet alleen de drie christelijke partijen die veel meer in broederschap met elkaar moeten omgaan en bij belangrijke zaken samen moeten optrekken, ook de kerken moeten zich meer tot de samenleving richten en hun leden wijzen op ontwikkelingen in de samenleving en die duiden. Mij is opgevallen dat rond de activiteiten van het Christelijk Conservatief Beraad enkele predikanten met kritiekpunten komen, zonder enige vorm van waardering voor de initiatieven om de samenleving te waarschuwen voor de bedreigingen van deze tijd.

Als we als christenen een boodschap menen te hebben voor de samenleving, moeten we ophouden elkaar op ondergeschikte onderwerpen te bestrijden. We zullen krachten moeten bundelen en waar mogelijk gezamenlijk moeten spreken tot de regering en tot de politieke partijen. Laten we daarom beginnen met ons te verootmoedigen, vergeving te vragen voor wat we fout hebben gedaan en zegen vragen over het werk dat wacht. Daarbij moet het niet gaan om macht of invloed, maar om het heil van ons land en volk.

De auteur was lid van de Tweede Kamer voor het CDA en is lid van het Christelijk Conservatief Beraad.

PvdA solt met militairen, VVD en SGP solide

Van de conservatieve vriend en defensiespecialist Mat Herben ontvingen we onderstaand artikel. Het plaatsen waard!

Minimaal 25.000 arbeidsplaatsen op de tocht



“Realiseert u zich wel dat een bezuiniging van 1,5 miljard euro vijftienduizend arbeidsplaatsen kost en dat de krijgsmacht vier jaar lang aan niets anders toekomt dan reorganiseren?” Jean Debie, voorzitter van de militaire vakbond VBM/NOV, werd zo mogelijk nog kwader door het laconieke antwoord van PvdA-senator Van Driel: “Ik heb wel meer grote reorganisaties meegemaakt”.

Het incident speelde zich af op 3 juni in perscentrum Nieuwspoort tijdens het verkiezingsdebat tussen de defensiespecialisten. Met uitzondering van VVD-woordvoerder Hans van Baalen blonken de aanwezigen uit in onkunde. Onthullend was dat zelfs het CDA wil gaan bezuinigen op de krijgsmacht, daarvoor is liefst 500 miljoen euro ingeboekt, net als de PVV. D66 wil alleen een politieleger (“stabilisatiemacht”) en denkt zelfs 800 miljoen te kunnen bezuinigen. De PvdA en de SP spannen de kroon met respectievelijk 1,5 en 2 miljard.
Wat dat concreet betekent, blijkt uit de ambtelijke Heroverwegingen die Financiën publiceerde. De Asser luchtmobiele brigade verliest een van haar drie bataljons, de vliegbasis Leeuwarden gaat dicht, de Mijnendienst wordt gehalveerd, enz. Vijftienduizend arbeidsplaatsen, een kwart van het defensiepersoneel, betekent grofweg 2500 militairen van zowel luchtmacht en marine, 5000 landmachters en 5000 burgers. Deze mensen werken vooral in Den Helder, Leeuwarden, Assen, Havelte en Oirschot. Vandaar dat de partij van Job Cohen er laconiek over kan doen. Het gaat immers niet om Amsterdammers en Randstedelingen, die vaker PvdA stemmen. Voor de provincies is het verlies van duizenden arbeidsplaatsen ernstig, zeker in de Kop van Noord-Holland, Friesland en Drenthe. Er verdwijnen bovendien honderden indirecte banen van toeleveranciers en horeca. De gezinnen van duizenden militairen die worden overgeplaatst, laten een leegte achter in de dorpen, op scholen en in het vrijwilligerswerk.

Drama in Drenthe
De situatie wordt in Drenthe echt dramatisch als de PvdA, SP, PVV en Groenlinks hun zin krijgen om het JSF-project te stoppen. Er werken 750 mensen bij de Stork(Fokker)-vestiging in Hoogeveen. Als Nederland uit het project stapt, is dat het definitieve einde voor de Nederlandse luchtvaartindustrie, die sinds de ondergang van Fokker moeizaam is opgebouwd. Van de 15.000 luchtvaartbanen zal binnen vijf jaar naar schatting tweederde verdwijnen. Ook voor universiteiten en onderzoeksinstituten is de dreigende verdwijning van de innovatieve luchtvaartcluster een zware slag in het streven de kenniseconomie te versterken.
Defensie en bedrijfsleven bij elkaar opgeteld worden de linkse partijen dus direct verantwoordelijk voor het verdwijnen van 25.000 hoogwaardige arbeidsplaatsen en wellicht eenzelfde aantal indirecte banen. De economie loopt verder twintig miljard mis aan omzet uit Amerikaanse JSF-orders. De regering Obama heeft de JSF tot topprioriteit uitgeroepen en begint volgend jaar al met het plaatsen van grote orders. In de komende kabinetsperiode hoeft door Nederland slechts één testtoestel te worden aangeschaft, de aflevering van 83 vliegtuigen is voorzien tussen 2015 en 2023. Ook de betalingen zijn uiteraard over twaalf jaar uitgesmeerd, in de komende vier jaren slechts 25 miljoen per jaar. Het is dus ronduit kiezersbedrog te beweren dat we zes miljard op de JSF kunnen besparen.

Niettemin denken PvdA en SP stemmen bij militairen te kunnen behouden door te pleiten voor een goed veteranenbeleid. Dat doet echter iedere politieke partij. De PvdA zou zich moeten realiseren dat de problemen na uitzending vooral ontstaan, omdat militairen zich door politiek en samenleving in de steek gelaten voelen.
Gelukkig zijn er ook partijen die de krijgsmacht een warm hart toedragen. De VVD doet er 120 miljoen bij, in het christelijke kamp is de solide SGP (200 miljoen erbij) een betere keuze dan het zwalkende CDA of de linksige ChristenUnie. Rita Verdonk (geen bezuiniging) is een alternatief voor PVV-stemmers. Meer dan 200.000 militairen, defensie-ambtenaren en veteranen, alsmede hun achterban, kunnen het verschil maken bij de komende verkiezingen.

Mat Herben
Defensiespecialist